❤نادیا و نلیا تمام هستی ما❤

٥ دیماه.٩١..سه شنبه...تعطیل زرتشتیان صبح به مامانی زنگ زدیم که بیاد پیش نلیا باشه تا ما بتونیم بریم آرامگاه چون هوا سرد بود و نمیخواستیم ببریمش...مامانم که رسید آماده شدیم و راه افتادیم... پشت در ورودی قصر فیروزه گل و گلاب و اگربتی (عود) و بودِخََش(موادی با بوی خوش برای ریختن روی آتش) میفروختن...و ما هم گل و گلاب خریدیم اونای دیگه رو خودمون داشتیم... رفتیم داخل آرامگاه اوستا خوانی موبد داخل سالن تمام شده بود و مردم به سر خاک درگذشتانشون میرفتن...ما هم رفتیم سر خاک پدربزرگم و چند تا از آشناهای دیگه...بابایی سنگشون رو با آب و گلاب میشست واگربتی روشن میکرد و نادیا گل رو روی آرامگاهشون میذاشت و براشون دعا میخوندیم... میتونم بگم...

نلیا جونم این روزا خیلی شیطون شده مخصوصا از وقتی موهاشو زدیم بدترم شده مخصوصا موقع عکس انداختن اصلا اجازه نمیده... یا به دوربین نگاه نمیکنه و زیرزیرکی میخنده و یا شکلک در میاره که نتونم عکس بگیرم... نادیا رو دَ دَ صدا میکنه و وقتی میخواد اسمشو بگه نانا صداش میزنه... اسم خودشم میگه: نِ نا نلیا جونم خیل خوب حرف نمیزنه..یه چیزایی میگه ولی اکثرا به زبون خودش صحبت میکنه. بر عکس نادیا جون که تو ١ سال و ٧ ماهگی زبون خودمون رو قشنگ حرف میزد و فارسی رو هم داشت یاد میگرفت....کلی شعر و بازی بلد بود... حالا چندتا عکس.... انگار تو این عکس جفتشون مثل پسرها شدن....   اینم از خانوم هاپو...